سلام بانو
دلم می خواهد از شما سخن بگویم،که با آمدنتان به کویر قم ،قم را حیاط بخشیدید.
دلم می خواهد از شما بانو سخن بگویم،که همانند حضرت زینب(س) برای قیامتان قربانی دادید.
دلم می خواهد از شما سخن بگویم،که با حضورتان در شهر قم ،قم مرکز صدور علم و دانش علوی و محلی برای رشد و بالندگی شد.
دلم میخواهد از شما بانو سخن بگویم که به امید دیدن برادر مهربانتان آمدید اما نتوانستید روی ماه برادر را ببینید و امام رئوف هم برای همیشه دیدن شما برایش آرزو شد
شما دو گوهر مانند نگین و انگشتر در ایران می درخشید، چه خوب است که شما دو عزیز را در ایران عزیزمان داریم تا هروقت از مشغله ها و استرس ها و مشکلات زندگی خسته شدیم به حرم امنِ تان پناه بیاریم و خودمان را سبک کنیم.
حرم امن شما برای ما ایرانی ها مانند خانه پدری است، همانگونه که وقتی از دغدغه های زندگی خسته میشویم به خانه پدری پناه می بریم تا در آغوش امن پدر و مادر به آرامش برسیم حرم شما خواهر و برادر نیز باعث آرامش ما ایرانیان میشود زیرا با پناه بردن به حرم استرس ها و ناراحتی هایمان کم میشود.

خوشا به حالمان که در کشورمان امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) داریم.
چقدر دلم این روزها حرم حضرت معصومه(س)،جمکران،موسی مبرقع و… میخواهد?

#نامه_ای_به_حضرت_معصومه
#به_قلم_خودم
#عکس_تولیدی