وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي، وَ وَجّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرّ إِنْفَاقِي، وَ ازْوِ عَنّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَأَدّياً إِلَى بَغْيٍ أَوْ مَا أَتَعَقّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً.روزیم را از وسایل حلال جاری فرما، و خرج کردنم را در راه های خیر و نیکی جهت ده، و ثروتی که برای من خودبینی ایجاد کند، یا به ستمگری کشاند، یا به دنبال آن دچار طغیان و سرکشی شوم از من بگیر. (5)

وَ اجْعَلْ مَا خَوّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا، وَ عَجّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنّتِكَ، إِنّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ.و آنچه از توشۀ ناچیز دنیا به من دادی، و از کالای بی ارزشش برای من پیش انداختی، وسیلۀ رسیدن به جوارت، و پیوستن به مقام قرب حضرتت، و سببی به سوی بهشت قرار ده؛ همانا تو دارندۀ احسان عظیمی، و تو بخشندۀ کریمی.(7)

نکات اخلاقی که می توانیم از این دو فراز برداشت کنیم این است که اولا به خدا نگوییم چرا به من مثل او مال و ثروت نداده خب شاید اگر می داد از خیلی چیزها محروم میشدیم و طغیان میکردیم.مانند داستانی از قرآن که فردی به خدمت رسول اکرم صلی الله علیه واله وسلم آمد که ایشان برای توسعه رزق او دعا کند حضرت فرمود این دعا صلاح تو نیست، ولی اصرار کرد، و حضرت دعا کردند و اموالش زیاد شد روزی برای کنترل آنها به بیرون از مدینه رفت و مامور زکات از طرف حضرت برای جمع آوری زکات پیش او رفت ولی او گفت من زکات نمیدهم.

در فراز پنجم این دعا امام سجاد علیه السلام از خدا می خواهد که مالی را که باعث گردن کشی یا ستمکاری و یا سرکشی او می شود را از او بگیرد.

و در فراز هفتم این دعا از خدا می خواهد که اگر از دارایی ناچیز دنیا به من دادی سببی برای رسیدن به جوار و قرب شما و وسیله ای برای رفتن به بهشت باشد.