(۳) وَ اجْعَلْ مَا صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِک فِی وَحْیک، وَ أَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِک فِی کتَابِک، قَاطِعاً لِاهْتِمَامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِی تَکفَّلْتَ بِهِ، وَ حَسْماً لِلِاشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْکفَایةَ لَهُ
(۴) فَقُلْتَ وَ قَوْلُک الْحَقُّ الْأَصْدَقُ، وَ أَقْسَمْتَ وَ قَسَمُک الْأَبَرُّ الْأَوْفَی: «وَ فِی السَّماءِ رِزْقُکمْ وَ ما تُوعَدُونَ». [۲]
ثُمَّ قُلْتَ «فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّکمْ تَنْطِقُونَ». [۳]
.(۳) و چنان کن که آنچه در قرآنت آشکارا وعده داده‌ای، و از پی آن وعده در کتابت سوگند یاد کرده‌ای ما را از دویدن دنبال آن روزی‌ای که رساندنش را برای ما کفالت نموده‌ای باز دارد، و مانع پریشانی خاطر ما شود نسبت به آنچه ضامن کفایت آن گشته‌ای،
(۴) پس چنین گفته‌ای و گفته تو حق و راست است، و سوگند خورده‌ای و سوگندت راست‌ترین و رساترین است: «و روزی شما و آنچه به شما وعده شده در آسمان است»،
سپس گفته‌ای: «پس به پروردگار آسمان و زمین سوگند همان گونه که شما سخن می‌گویید این سخن حق است».
(دعای بیست و نهم_فراز 3و4)

رزق به معنای عطاء و بخشش مستمر است و از آنجایی که روزی الهی عطای مستمر او به موجودات است به آن رزق می گویند. مفهوم رزق فقط در نیازهای مادی خلاصه نمی شود بلکه هر گونه عطای مادی و معنوی را رزق می گویند. مانند:مواد غذایی ،مسکن،پوشاک،علم،عقل،فهم،ایمان،اخلاص،فرزند،همسر،خانواده و… به همه اینها رزق می گویند.نوع رزق برای هر کسی فرق میکند و خداوند برای هر کسی یک نوعی از رزق را گسترش می دهد.

در نتیجه بنابر آیات قرآن، ضامن رزق همه ی موجودات و اختیار رزق فقط به دست خداوند است نه به دست انسان.